Sen

Hayata geldinde, yaşamaya mı? ölmeye mi?
Eğer yaşamak dersen ki bu cevap yanlıştır.
Zira hayatın ölümle noktalanacağına göre,
Sen bu noktaya geldin, yani ölmeye geldin.

Hayat ne kadar ilginç, doğuyorsun, büyüyorsun, öğreniyorsun ve daha öğreniyorsun, daha daha öğreniyorsun sonuçta ne oluyor? hep bir koşuşturmaca için de ömür tükeniyor.

Peki herkesin ki aynı mı tükeniyor?
Cevap; Hayır !

Eğer ki işlerin yolundaysa, akşam haberlerine muntazaman bakıyorsan, gazete küpüründen heyecan yapıyorsan, canın sıkıldığın da acaba bu gün ne yapayım diyorsan, kafanı yastığa koyduğun da hemence dalıyorsan, gününü sen değil de işin ayarlıyorsa, yani işin seni yönetiyorsa, her zaman yanın da dostların bulunuyorsa, biraz sonra yazacaklarım seni pek ilgilendirmeyecektir,

Çünkü bilmek yaşamakla alakalıdır.
Yaşamadığınız şey size yabancıdır.
Adını duymakta bir şey fark etmez.
Bilmek süreklilikle bağlantılı olandır.

Ama senin her tuttuğun iş elin de kalıyorsa,
Eş dost akrabadan vesairden vefayı zaten geçtikte, yardım eli yerine hep nasihât alıyorsan,
Bedenin bile sana düşman oluyorsa, yatağa yattığın da uyumak bir kenara ruhun sabaha kadar dimdik ayakta duruyorsa,

Uyandığın da sanki savaştan çıkmış gibi oluyorsan,
Düşmanın bile olsa Âdalet denilince akan suların duruyorsa,
Yazılı tarihin yazılmayan yönleri sana âyân oluyorsa,
Canın sıkıldığın da hiç bir şey bu sıkıntını gideremiyorsa,

Her söz her laf ruhun da derin yaralar bırakıyorsa, seni şu anından alıp başka ”an” lara götürüp o kanayan yaralarını daha da kanatıyorsa,
Bu günden bakınca dününü, dünden bakıncada bu gününü, yarından bakınca da bu gününü ve olman gereken yerdeki hayâlini göremiyorsan,

Yıllardır da bu durum da yaşıyorsan daha doğrusu yaşadığını sanıyorsan ”Gönül Cehennemine hoş geldin arkadaşım”
Dünya görüşün ne olursa olsun fark etmez, o bedenin senin Cehennemindir, çünkü

Senin yüzünden topraktan yaratılan, Cennetten kovulmadı mı?
Senin yüzünden Melekler, hatalarından dolayı ceza almadı mı?
Senin yüzünden İblis İnsana dost, sana da düşman olmadı mı?
Çünkü sen ”şecere”ydin(!) yani ”anlamı sen de gizli olandın”

Değil var olan hiç bir şey, seni melekler kıskanır.
Senin sâflığın, onların adeta gözlerini kamaştırır.
O kıskançlıktır ki onları sana ezelde düşman etmiştir.
O sâflıktır ki senin de gözlerini ebediyyen kör etmiştir.

Oysa sen sen değilsin ki, sensizliğinin sen’i mi olur?
Her şey üstüne gelir, anlasana böyle yaşam mı olur?
Baksana çevrene kimin imtihanı 7 yıldan çok sürmüş?
Çevrenede baktırmazlar ki Cehennem de izin mi olur?

Bunları belki anladın, belki de anlayamadın ama heberin olsun.
Anlamadıysan sana da saygı duyulur, anlayanlara selâm olsun.
O sâflığın sâfiyyeti de üstün özellikler anlamında değildir ki.
En aşağıların aşağısındadır orası, giriş var çıkış yok bilgin olsun.