Denenmemişliğin ardına bakmaca, düşünülmeyenin peşinden koşmaca !...
Arayış yollarında ruhunu kaybedip, sisler ülkesinde kaybolanı aramaca !...

Semboller

Şu kadın daha mı güzeldir, eğer kitaplar okuyorsa.
Kendini tanımaya adayıp, sayfalarda kayboluyorsa.
Böyle bir kadın süslense o süsü ona zarar verir mi?
Onu iyice güzelleştirince, kadınlığına zarar gelir mi?

Kadın egemen çağdayız, çokluklarından belli değil mi?
Zahiren görülen durum, batının dış yansıması değil mi?
Bu ana kadar, dünyanın hakimi kaba güç olsa gerektir.
Belki bu el değiştirecek, şefkatin eli kadınlar değil mi?


Şefkatin eli kadınlardır, yuvayı da dişi kuş yaparmış.
Erkeklerin yuva yapmasıysa, başlı başına hataymış.
Yaratılış yuva yapma becerisini, kadınlara bahşetmiş.
Erkeklerin beceremediği ortada, yuvaya neler edilmiş.


Ey erkekler bu gerçeğe teslim olun, zira dünya ortada.
Yuvadan eser kalmadığı gibi, nefretler de diz boyunda.
Böyle bir dünya olur mu? aklın mantığın huzurunda.
Hâlâ kadınlar mı suçlanacak, erkeklerin bu oyununda.

Bu oyunu erkekler oynadı ve ceremeside çok ağır oldu.
Erkeğin ihtirası yüzünden, olanda hep masumlara oldu.
Öyle bir oyun ki hayatı acı ızdırap ve kanlarla doldurdu.
Önemli olan erkekler olup, önemsiz olansa kadınlar oldu.

Ey kadınlar umulur ki erkeklerin yaptıklarını yapmazsınız.
Kötü bir örneğe, bile bile kötü bir örnek oluşturmazsınız.
Bu sözler sizi göğe çıkartmadı, erkekleride yere vurmadı.
Sadece bir mânâ açıldı, fiziksel yapıyaysa hiç takınılmadı.

Fiziken kadın görülen, ruhunda erkek gibi olabilir.
Erkek olarak gözüken, ruhunda kadın gibi olabilir.
Mânâ mevzu bahisse, görünüme itibarda edilmez.
Fiziksellik bir perde, perdenin ardındaki zıt olabilir.

Hakikatin anlatımında, fizikselliğin hiç önemi yoktur.
Önemli olan yüklenen mânâdır ki onda yanlış yoktur.
Şu halde kadında erkekte, birer sembolik anlamlardır.
Bu sembolleri anlamayanlara, anlatacak sözler yoktur.

Ne olduğun önemli değildir, ne olabiliyorsun o önemli.
Kadın erkek fark etmez ki hangisi olabilirsin o önemli.
Kadın inkarın sembolü, erkekte imanın sembolü olsun.
Bir senaryoda sen yaz, unutma ki semboller çok önemli.

Tanrı âdemi kendi süretinde yaratınca, erkek kendini kutsadı.
Senarist erkekler olunca, kurtarıcıyı oynamaksa zaten kolaydı.
Ortaya bir din, yanına iki kılıç, sende köşene git çocuk doğur.
Kalem istenileni yazınca, ta ezelden beri senaryodan dışlandı.

Ey erkek, (nefs) çekil kenara, bu mu senin kurtardığın dünya?
Keşke hiç kurtarıcılığa soyunmasaydın, batırdığın değil rüya!
Okuduğunu anlamaz yazdığına uymazsın, çok bilgilisin güya.
Ruhuna yer ver, uzatmaları oynuyorsun bak filminde bitiyorya.

Öyleyse benim sözüm, göründüğü gibi olana..
Ruhunda ne şekilse, bedeninde de öyle olana..
Ruhuyla bedenini özdeşleştirene selam olsun..
Olduğu gibi görünüp, görüntüsüne layık olana..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Ruhun tekamülü bedenleşme,
Bedenin tekamülü de doğalaşmadır!


Copyright 2008 - 2024 🇹🇷 @Felasife | Site haritası

Mal sahibi, Mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi!

Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı