Her şey Aslına Dönecektir.

Son ırmak kuruduğunda, Son ağaç yok olduğunda, Son balık öldüğünde; 

Beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak. 

Kızılderili atasözü

Her şey Aslına Dönecektir.
Kağıttan değer olur mu hiç? kağıtlar yanıp gider.
Yanıp gidende küller oluşur, külleri tozar gider.
O yüzden ekonomik krizler de kaçınılmaz olur.
Kağıda ümit bağlayanların ümitleri, kararır gider.

Nasıl ki her yanan nesne sonradan kararıyorsa.
Parada kararacak, türlü renklerle boyanıyorsa.
O yüzden gönlünüzü paraya asla kaptırmayın.
İlla sıfırlanacaktır, üstünde milyonlar yazıyorsa.

Şu halde hiç bir şey yoktur ki yok olmaya namzet olmasın.
Parada öylece yok olacaktır, ebedi varolacağı sanılmasın.
Bu para sadece Lira da değildir, tüm milletlerin parasıdır.
Yok ediş süreci başlamıştır, durdurulacağıysa sanılmasın.

Sözün özü, paranın yükselişi artık çok gerilerde kaldı.
İhtiyarlar gibi parada, zamanın içerisinde ihtiyarladı.
Şaşalı yükselişinin ardından, gayri gerileme başladı.
Herşey aslına dönecektir, yani asla dönüşler başladı.

Paranın kaderidir bu, parada kaderini yaşamak zorundadır.
Önce doğacak, sonra gelişecek, akabindeyse yok olacaktır.
Yok olmanın sonrasında, parasız bir hayat başlayacaktır.
Önce parasız yaşandığı gibi, sonrada parasız yaşanacaktır.

Malum üzere ilk önceleri paranın adı sanı yoktu.
Dünyada insanlar yaşardı ama alım satım yoktu.
Herşey doğadan, topraktan çıkanla mümkündü.
İlk insanlar böyle yaşadılar, yalanı dolanı yoktu.

İşte son insanlarda böyle olacak, alım satım olmadan.
İhtiyaçları toprak karşılayacak, hırsı gururu olmadan.
Zaten dünya bu yönden alabildiğine geniş değil midir?
Herkesin de birer çiftliği olacak, kavga döğüş olmadan.

Baksanıza; para doğdu, zamanla her yere hükmetti.
Bu hükmediş insanların hırs ve egosuyla kemikleşti.
O hırs ki insanı çok çalıştırıp, karşılığını az ödettirdi.
O hırs ki başkasını yok sayıp, hak sade bana dedirtti.

O zamanda ne oldu? ezenler ve ezilenler oldu.
Bir tarafta ezen, öte taraftaysa ezilenler oldu.
Aslında iki tarafta bu noktada kaybeden oldu.
Esaret ruha geçti, insan yarattığına esir oldu.

Sonuç olarak bu macera, herkesi aynı şekil etkileyecek.(ti)
Zengin fakir, zayıf güçlü, ayrımıysa hiç fark etmeyecek.(ti)
Para hırsı en tepedeyken, vaktaki tepe taplak düşecek.(ti)
Gözden düşen lanetlenip, merhaba parasızlık denecek.(ti)

Bir lanetin tam göbeğinde yaşamak mıydı? amacımız, kurgu ne?
Nasıl bir sistem ki herkesin aklı o yöne çekildi, bunda hüner ne?
Bilmek ve bilemek arasında fark, onun farksızlığı mıydı yoksa?
Öyleyse herkes yanıldı, ilkin son olmasıysa senaryo, peki ilk ne?

Soyutun olmadığı somutunda sorgulanmadığı zamanın adı mıydı ilk?
Somutu sorgulama acısıyla yaşanmayacağını insan nasıl bilebilirdi ki?
O hiç'in deneyimiyse bu yaşam, asıl yaşam hangi derinlere indi acep?
Ruhtan derin ne ola ki? sonsuzluk bilinci kendini yokluğa kendi mi itti?

Çıkar beni ey ben, kendimi düşürdüğüm kendi sonsuzluğumdan.
Anladık hikayeye devamda, bıktık gayri tekrarın tekrarlarından.
Dersini anlamamış sürüyle insan var dersen, yani sende haklısın.
Kurunun yanında yaşta yanarmış, sukutu seçip yutkunduğumdan.

Şunuda diyemde, diyeceklerim tamam olsun.
Asla dönüş kaçınılmazdır, asla dönüşler olsun.
O dönüş ki ya severek ya da zoraki olacaktır.
Gönülden veda edin ki dönüşte kolay olsun.

Öyleyse kucaklaşın doğayla, havasıyla, suyuyla.
Hayallerden sıyrılınca, selam söyle taşa toprağa.
O doğa ki siz vermeseniz de o size nimetler verir.
O doğa ki yaşamın canıdır, cansıza canından verir.

Yaşam, kendini kendisi anlatır, bakmasını bilene.
Bu mesele de böyle anlatılır, anlamasını bilene.
Para her zaman kötülüğe işarette etmez elbet.
İyiliğe de işaret eder velakin kullanmasını bilene.