İzole yalnızlık!

"Yoksa sizden öncekilerin çektikleriyle karşılaşmadan cennete girebileceğinizi mi sandınız? Onlar öylesine yoksulluk ve sıkıntı çekmişler, öyle sarsılmışlardı ki peygamber ve yanındakiler, “Allah’ın yardımı ne zaman gelecek?” demeye başladılar. Bilesiniz ki Allah’ın yardımı yakındır."

[Bakara 214]

Burada  “Allah’ın yardımı ne zaman gelecek?” diyenler Allah'tan şüpheye düşenlerdir ki o derece bir zorluğun içerisine düşmüşlerdir.
inancınız, imanınız böyle denenir, test edilir.
Başka değişle de Allah'ın varlığından şüpheye düşmeden, Cennete girmek hayaldir.
Ama Allah'tan şüpheye düşmek imana aykırı dersenizde, işte tamda bunun için imtihandan geçersinizya denir.

Ben çok sıkıntı çektim. çok ızdırap çektim, çok dua ettim?
Eeee !...
Bu bir şey değil ki?
Herkes kendince çok sıkıntılar çeker, ölçü bu değil. Bu kişinin kendine acımasıdır.
Bunu geçiniz!

Eskiler ne çekmiş, Allah'a inandıkları halde, Allah'ın varlığından bile şüpheye düşmüşler, değil dualarına karşılık bulmak, yapayalnız kalmışlar, varlıktan bile şüpheye düşmüşler.
Hz.Musa'nın, Tevratta ki Mısırdan çıkışta, yıllarca kadar süren çöllerde ki, açlıkları, salgınları, hastalıkların, lanetleri okuyunca "ne zaman" meselesi anlaşılır biraz belki.

Öteki türlü
Allah'tan bile yalnız olmak, bunu yaşadın mı?
Unutulmuşluk...
En inandığın halde zirvedeyken, ondan şüpheye düştün mü?
KAOS!

Ey yalnızlık!
İzole yalnızlık!

Ondan yalnızsan, yapa-yalnızsın.
Kendinden yalnızsan, izole yalnızsın.

Seç, beğen, al !...
Ya da alma.