İmana sahip çıktım, inkar ben de buradayım dedi.
İnkara sahip çıktım, iman ben de buradayım dedi.
İnkarı atmaya kalktım, iman ne yapıyorsun?
İnsan evladını sokağa atar mı dedi?
(?)
İmanı atmaya kalktım, inkar bu yaptığın yanlıştır!
Sen yarını sokağa atınca, diğer yarın ne yapacak dedi?
(?)
Karman çorman olmuştu her şey, tam bir kaos!
İnsanlar da ya iman ya da inkar diyorlardı.
Kitaplar hakeza öyle, bu ikisininden birini öldür!
İki yol yok, tek yol var!
Ya iman ya da inkar!
Ya esaret, ya da özgürlük!
Kiralık katil miydim ben, yarımı neden öldürecektim?
Yarımı öldürdükten sonra, sık kafana gitsin daha iyi.
Kiralık katil miydim ben, yarımı neden öldürecektim?
Yarımı öldürdükten sonra, sık kafana gitsin daha iyi.
Geçmişi olmayanın geleceği nasıl olacaktı?
Eskisi olmayanın yenisi nice bulunacaktı?
O zaman;
Diğer yarım ne işe yarayacaktı?
Bir robottan ne farkım kalacaktı?
İnsan imanıyla, inkarıyla bir bütün değilse.
Yarımdan bütün nasıl olacaktı?
O zaman;
Diğer yarım ne işe yarayacaktı?
Bir robottan ne farkım kalacaktı?
İnsan imanıyla, inkarıyla bir bütün değilse.
Yarımdan bütün nasıl olacaktı?
Geçmişini buruştur at!
Bu kadar kolay mı harcamak?
Koparıp gitmek!
Yarımın bütün olduğu nerede görülmüş ki?
Neysem oydum, başkalarına benzeyince, daha mı iyi olacaktım?
Başkalarını değil, sezgilerimi mi dinlemeliydim?
Attım kitapları hayatımdan, kapadım insanlara kulaklarımı.
Çok cızırtı yapıyorlardı insanlar.
Kitaplar ise hayallerle doluydu.
O hengamede kararda çoktan çıkmıştı zaten
İki yüzlü olacaktım ben!
Tüm doğruları dışlarcasına!
Tüm kitapları yırtarcasına!
Tüm insanları boşlarcasına!
Yarımın bütün olduğu nerede görülmüş ki?
Neysem oydum, başkalarına benzeyince, daha mı iyi olacaktım?
Başkalarını değil, sezgilerimi mi dinlemeliydim?
Attım kitapları hayatımdan, kapadım insanlara kulaklarımı.
Çok cızırtı yapıyorlardı insanlar.
Kitaplar ise hayallerle doluydu.
O hengamede kararda çoktan çıkmıştı zaten
İki yüzlü olacaktım ben!
Tüm doğruları dışlarcasına!
Tüm kitapları yırtarcasına!
Tüm insanları boşlarcasına!
Bu özgürlükten bile özgür olmak değil midir?
Yapacaktım ben bunu, nihayetinde yaptımda.
Menfaatsiz ve de çıkarsız, olması gerektiği gibi.
Gelenin keyfine geçmişimi de çöpe atmayacaktım.
O geçmişle bugüne geldiysem, o da benle gidecekti.
Bu içsel seyahatimde, imanda inkarda arkadaşlarımdı, sırdaşlarım, dostlarımdı.
İnsan arkadaşını savunur; satmadım, savundum onları.
Bu kendime olan bir vefâ olacaktı, oluyor da netekim.
Aslında iki yüzlü olmayanda yok.
Neticede diğer yüz sürekli baskılarda.
Tek yüzlü olmamızsa bir yanılsama.
Bende uzaydan gelmediğime göre, bu böyle.
İnsanlar hoş görünmek için, diğer yarısını saklıyorlar, gizliyorlar.
Çünkü o çok ayıp, çok günah, adeta günah çocuğu.
O ya içsel manastırlarda saklanır.
Ya da içsel manastırlara terk edilir.
Yapacaktım ben bunu, nihayetinde yaptımda.
Menfaatsiz ve de çıkarsız, olması gerektiği gibi.
Gelenin keyfine geçmişimi de çöpe atmayacaktım.
O geçmişle bugüne geldiysem, o da benle gidecekti.
Bu içsel seyahatimde, imanda inkarda arkadaşlarımdı, sırdaşlarım, dostlarımdı.
İnsan arkadaşını savunur; satmadım, savundum onları.
Bu kendime olan bir vefâ olacaktı, oluyor da netekim.
Aslında iki yüzlü olmayanda yok.
Neticede diğer yüz sürekli baskılarda.
Tek yüzlü olmamızsa bir yanılsama.
Bende uzaydan gelmediğime göre, bu böyle.
İnsanlar hoş görünmek için, diğer yarısını saklıyorlar, gizliyorlar.
Çünkü o çok ayıp, çok günah, adeta günah çocuğu.
O ya içsel manastırlarda saklanır.
Ya da içsel manastırlara terk edilir.
Olay budur.
O manastırda da sadece yalnızlık çanları çalınır.
Sevgi yok!
Şefkat yok!
Merhamet yok!
O manastırda da sadece yalnızlık çanları çalınır.
Sevgi yok!
Şefkat yok!
Merhamet yok!
Sadece karanlık ve yalnızlık.
Ey Quasimodo, karanlıklar prensi günahkar çocuk!
Kimin de imansın, kiminde de inkar!
Kimin de esaretin kürek mahkumu, kiminde özgürlüğün Zümrüdü Ankası.
Madalyonun değişen yüzü.
Senin bir de ikizin var biliyor musun?
Bir roman da değilsin, yaşayan gerçeksin sen!
Ebeveynlerin ikizini sevdiler ona sahip çıktılar.
Senide çirkin diye, karanlıklara emanet bıraktılar.
Elbette sen de seveceksin, aşıkta olacaksın.
Çirkin olman, kamburlarının olması mı problem.
Öyleyse ya Tanrı suçlu, ya Evrim suçlu!
Ya da insanlar!
Oysa onlar hiç bir zaman suçu kabul etmezler ki?
Etmediler ki?
Quasimodo olmayı sen istemedin ki?
Karanlıklarda yaşamayı tercih etmedin ki?
Seni karanlıklara terk ettiler, suçlu sen değildin ki?
Her insanda senden bir tane var, o kadar çoksun ki?
Bunca kalabalıklarda da bir o kadar da yalnızsın ki?
Quasimodo olmayı sen istemedin ki?
Karanlıklarda yaşamayı tercih etmedin ki?
Seni karanlıklara terk ettiler, suçlu sen değildin ki?
Her insanda senden bir tane var, o kadar çoksun ki?
Bunca kalabalıklarda da bir o kadar da yalnızsın ki?
Çokluğun içindeki yokluk!
O sensin!
Sende ki bilgi de kimselerde yok, bu da ilginç değil mi?
Yalnızlık manastırında ki tüm yazılanları okuyansın.
Bir manastır kurdu, nasıl bilgili olmasın değil mi?
Ey Quasimodo, ey bilginlerin de en bilgini.
Çirkin olmak ne menem bir şeydir ki seni örtmüş!
Örtülmesen olmaz mıydı?
Anladım!
Sende ki bilgi de kimselerde yok, bu da ilginç değil mi?
Yalnızlık manastırında ki tüm yazılanları okuyansın.
Bir manastır kurdu, nasıl bilgili olmasın değil mi?
Ey Quasimodo, ey bilginlerin de en bilgini.
Çirkin olmak ne menem bir şeydir ki seni örtmüş!
Örtülmesen olmaz mıydı?
Anladım!
Olmazdı.
En azından anlaşılana kadar olmazdı.
Öyleyse kal romanlarda, kal karanlıklarda.
Dünya hazır değil, seninle karşılaşmaya.
Onlar hazır olduğunda, sen zaten hazırsındır.
O zaman senin zamanındır, ikizin de seni tanıdığında! ^_^
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder